Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Duo Reges: constructio interrete. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.

Scrupulum, inquam, abeunti;: Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
Bork: Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
Facete M.: Sed ad illum redeo.
Stoicos roga.: Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;

At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Quid est igitur, inquit, quod requiras?

Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam
magis hortatur quam superiora omnia.

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet
expletum esse omnibus suis partibus;

Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
[redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.
Que Manilium, ab iisque M.
Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?
Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.

Nam omnia, quae sumenda quaeque legenda aut optanda sunt, inesse debent in summa bonorum, ut is, qui eam adeptus sit, nihil praeterea desideret.

Oratio me istius philosophi non offendit; Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?
At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;